Hoor de wind waait door de bomen – over isolatie, energielabels en meer lenen

Vanochtend las ik op NOS.nl dat het Sinterklaasjournaal inmiddels alweer 25 jaar bestaat. Ik moest terugdenken aan de jaren dat mijn kinderen aan de tv gekluisterd zaten als het Sinterklaasjournaal werd uitgezonden. Toen nog met, de helaas veel te vroeg overleden, Dieuwertje Blok als presentatrice.

Wandelend naar mijn werk, ja, ik woon nog steeds op loopafstand van de plek waar ik dit nu schrijf, was ik Sinterklaasliedjes aan het neuriën. "Hoor de wind waait door de bomen, hier in huis zelfs waait de wind". Hier in huis zelfs waait de wind? Echt? Dat is in deze tijd toch echt niet meer acceptabel. Een soort groene Zwarte Pieten discussie.

Want ja, hoe gezellig het ook klinkt in het liedje, een woning waar je letterlijk de wind doorheen voelt trekken is in 2025 geen charmant detail meer. Het is een kostenpost en een gemiste kans. Je kunt het vergelijken met die ene surprise die er aan de buitenkant prachtig uitziet, maar van binnen toch vooral uit behangplak en koffiedrab blijkt te bestaan.

Tocht, enkel glas, een gasketel uit het jaar dat Sinterklaas nog met een echte stoomboot kwam in plaats van een elektrische veerpont—het zijn allemaal tekenen van een woning met een energielabel dat eerder richting “Grijs” dan “Groen” neigt. En dat is jammer. Want juist in deze tijd biedt een goed energielabel niet alleen comfort, maar ook financiële voordelen. Bij een beter label mag je vaak meer lenen voor verduurzaming, en krijg je soms zelfs korting op je hypotheekrente. Dat is als het ware een chocoladeletter B voor je maandlasten. En wat denk je van de waarde, hoe meer je kunt lenen om jouw huis te kopen, des te hoger de verkoopwaarde.

Laatst nog had ik een stel aan tafel dat zich verbaasde over hun leencapaciteit, volgens het internet mochten ze meer lenen dan wat ze bij de bank was verteld. Ze hadden een woning op het oog, prachtig gerenoveerd maar nauwelijks geïsoleerd. “Alles strak gestuct, ” zei hij trots. Ik vroeg: “En het energielabel?” Ze wisten het niet. Na wat navraag bleek het een label G te zijn. Toen viel het kwartje. Samen rekenden we door wat verduurzamingsmaatregelen zouden doen. Niet alleen voor het milieu of het comfort, maar voor de portemonnee. Plots was er wél ruimte. Want investeringen in verduurzaming tellen mee. Sterker nog, ze kunnen het verschil maken tussen kunnen kopen of nét niet.

Misschien moeten we in december een nieuw soort verlanglijstje maken. Eentje waarop niet alleen sokken en douchegel staan, maar ook spouwmuurisolatie en HR++ glas. Geen gedichtje erbij nodig, alleen een duidelijk besef: je huis is een cadeautje, maar je moet het soms zelf nog even inpakken.

En wat dat liedje betreft: ik stel een kleine tekstwijziging voor.

"Hoor de wind blijft buiten hangen,
want dit huis is geïsoleerd.
Sint juicht luid met al zijn Pieten,
en je maandlast blijft beheerst."

Niet rijm technisch briljant, ik weet het. Maar het idee is duidelijk. Als Sinterklaas zaterdag aankomt, laten we dan niet alleen zingen over de wind in huis, maar ook iets doen aan dat tochtige refrein.